in

Acı Astım Baharlara

Bugün bir turna gördüm kanadında kan lekesi

Ansızın konar ,sade alıngan,yalnızlığa çıkmaz nefesi

Kıyılar boş yaban mersini bahçelerde sessizlik,yazınca hüzün hecesi

Gün boyu gölgeler kaldırımlarda,dolunca ömrün çilesi.

Hastane koridorunda telaşlı yürüyen çığlığın sesi

Bir nilüfer uzaklardan gelen,göğsünde karanfil demeti

Neyi düşünsem anılar selamlar ,içimdeki maviye boyanmış gurbeti

Kaç acıya gidilir kestirmeden , çıkmaz sokakta kaybolur birisi.

Bacasız  evlerden yalnızlık tüter  dokununca kar,buğulu yüzlere

Geceyi yasaklarla tanıdık,surlarla çevrildi içimizdeki evcimen acılar

Umut adardık sevgi tapınaklarına,mutluluk akarken gözyaşımızdan

Sevinçle harmanladım acıyı,gökyüzünde bulutlarla

Ölümlerini gördüm sevdiklerimin ,bir ağacın altında dinlenirken

Uçuşur sözcüklerim her yaşamdan  geçerken.

Neden suskunum anlarsın belki,konuşurken dünya beynimde

Tükenişini izliyorum bir ömrün,umutsuzluk çiçeği açarken yan hücremde

Sis basar bu kenti,anlatırsam içimdeki çaresizliği

Yer duyar,gök bakar,güneş doğar,asarlar beni…

22.11.2017

What do you think?

0 Beğeni
Upvote Downvote
Okur

Written by Justice

Bir cevap yazın