Hesaplaşma

Söz konusu sen olduğunda herkesle, her şeyle savaşabilirdim. Gökten Tanrı inse, karşıma dikilse savaşabilir ve kazanacağıma inanabilirdim. Elimden tutup gözlerime bakarak beni getirdiğin bu savaş meydanında sen dikildin karşıma. Bırak nefsi müdafaayı, İbrahim’in önüne boynunu eğen İsmail oldum karşında. Ruhumdaki her yarada bıçağının izi var.

Şarkıda da dediği gibi sevgilim: ‘Kazanan her şeyi alır, kaybeden düşmek zorundadır.’* Düştüm. Öyle bir düştüm ki sayende; ne şeytan, ne Lilith ne de Adem cennetten kovulduğunda böyle düşmüştür. İçimdeki her kırıkta düşüşümün izi var.

Dün gece ağlamamaya çalışırken kendimi gördüm aynada. Gözlerimdeki ızdırabı gördüm. Çaresizliği ve tek bırakılmışlığı. Aldatılmışlığı gördüm ruhumun en derininde. İnanmışlığı, adanmışlığı… Gözlerimdeki ışığın yerini alan karanlığı gördüm. İçimin pencerelerine ördüğüm her duvarda tuğlaların var.

Ne istediğini, ne hissettiğini bilen bir kadındım hep. Söylemekten korkmazdım içimi acıtan şeyleri. Ve herkesin acısını dinlemek isterdim. O kadar çok kırıldım dedim ki sana… ve o kadar çok duymadın ki beni… Dilimin lal, kulaklarımın sağır oluşunda görmezden gelişlerin var.

Bekle demiştin bir gün bana. Üzerinden haftalar, yıllar geçti. Çöl sıcakları, yağmurlar, fırtınalar geçti. Kaç mevsim kaç kez değişti. Taş olsa çatlardı. Ben çatlamadım. Çatlamadım ama sabırsız her nefesimde sana harcadığım sabrın izleri var. 

Kaç kez vuruldum. Kaç kez düştüm. Kaç kez kalktım sandım. Kaç gece özleminden delirdim. Kaç savaşı kaybettim. Matematik utandı sayılarından. Kaç kez kandım gözlerine. Kaç kez kandım sözlerine. Ben usandım sana yenilmekten. Sen usanmadın bu haksız galibiyetinden. Sevda denen bu illetten vazgeçişimde sevginin izleri var.

*Abba-The Winner Takes It All