Belirsiz bir kesit

(Kendi yazmış olduğum şiirlerimi buradan paylaşmış olmak beni oldukça mutlu hissettiriyor 🙂 )

Zaman… Ne başı ne de sonu belli olan
Bedenlerimizin aleyhinde işleyen, ruhlarımızı umuda boğan
Zaman; geçmezken geçen, durmazken durabilmesine bir anıdır sebep olan
İplerini koparan ve kimseye aldırmayan zaman, pervasızca dolduruyor vakitlerini
Gittikçe mesafeler koyuyor, kollarımızı uzandırmıyor anılara
Takat bırakmıyor dönüp hatırlamaya
Ah zaman! Tecrübelerden tecrübesizlik yaşatıyor adeta
Sanki her güne uyandığımızda yorgun bir bebek bu beden
Ne yaşandı bu kadar yorulacak, bak unuttu insan!
Ah zaman! Göremez oldum önümü, düşünemez oldum yaşamaktan seni
Atamaz oldum çığlıklarımı, sesim çıkmaz oldu bu umarsız gidişlere…
Ah gözyaşlarım! Zaman gibi akmıyor, içimde sanki koca bir göl, bulamıyor yolunu
Zaman misali kopmuyor bedenlerden; belki yormuyor da, yalnızca ağırlaşıyor yüreklerde…
Zaman… Topraklarda barınıyor, orada öğütülüyor, içimize karışıyor
Topraklarsa şahitlik ediyor kendine ve getirdiklerine

Gülsüm DURAN