Arabayı tersten sürmüşüz
Geçmişe baka baka
Şimdi nerelere gelmişiz
Ya Bağdat’a ya bağa
Geçivermiş yıllar
Bize baka baka
Acımadan vurmuş
Başımıza başımıza
Akıl gelmiş bazen başa
Hep geç kala kala
Ne yaparız bilmez olmuşuz
Dizimize vura vura
Bir bir geçmiş günler
Yılları saya saya
Yer vermemiş araya
Güzel hatıralara
Çal sen de kemancı
Acımadan notalara
Kalmaz bu dünya zaten
Ne sana ne de bana
Sür atını durma
Şaha kalka kalka
Kalk ayağa çakılma
Yolumuz çok daha
Dök içini susma
Gönüllere şifadır bu seda
Gelecektir illa ki
Beklediğin son deva
Bırak batsın çukura
Gömüsün o hayata
Su dökülmez sanma
Yaktığı o canlara
Unutuldun sanma
Umut var hala
Tek kalsan dünyada
Görülür ilahi dava
Aç elini yönel O’na
Bırakmaz seni onlara
Yetmedi mi hala
Dilinden düşmeyen nara
Tut elinden mazlumun
Kalmasın gönlünde yara
Yoksa hasrettir ruha
Bir avuç candan dua
Bahar gelmiş baksana
Gönlünü açanlara
Güzel teselliler varmış
Geride kalanlara
Kaldır başını sen de
Dertlerini boğa boğa
Gör patlat o cevheri
Çıkarma yüzünü kara
Çal ezgini tamamla
Kalmasın karanlıkta
Bizde geçit yoktur
Kalan yarı yollara
Öyle bakıp durma
Takıldığın taşlara
Kaldır başını ufuğa
Yepyeni yarınlara
Düşürdüler mi korkma
Yalnız değilsin hala
Tutacak el yoksa da
Yaratan senin yanında
Zaman varken yaşa
Öğren eğlen başla
Pişmanlık var sonra
O toprağın altında
Aldırma beyaz saçına
Otur ağla kaçan çufçufa
Mecbursun son tektaşına
Beğenmediğin mezar taşına
Sena der ki şaşırma
Kopup giden akışa
Yine de yine de “Merhaba!”
Gelen geçer nasıl olsa!
İlaç gibi geldi dizeler. Okudukça umudum arttı, sonuna geldiğimde ise düşündüm: Çok mu ciddiye aldık biz hayatı? Sorular kolaydı da biz mi göremedik acaba?..
Yüreğine sağlık..
Bu güzel yorumunuz için ve yazıma vakit ayırdığınız için çok teşekkür ederim…