Bir yol denedim, hissederek sadece.
Korkuyu arka odadaki sandığa kilitledim.
Bir adım attım, şuursuzca bitik.
Ben; o beklediğin sanı,
o gelip gitmeyenlerin bilgeliği.
Bir yol denedim,hep ilerlemek adına.
Sen, beni bana bıraktın.
Koştun ve o diyarı seçtin…
Şiirin sonuna gelene kadar hayat adına, felsefi bir yolun tanımlaması yapılmış gibi geldi. Çok da güzel ilerliyordu ritim ama sonunda ‘sen ve ben’e dönüşmesi en azından beni mutlu etmedi. Oysa birikime sahip olunduğu kelimelerin kullanılışından belli. Emeğinize sağlık.
Bu şiir için puanım 7.