in

Korkuyorum

Korkuyorum

Kendimi aramaktan korkuyorum

Başka bir yerlerde, başka bir ben var

Biliyorum

Bu yüzden gölgemden korkuyorum

 

Titriyorum

Karanlığa sarılarak

Üşüdüğümden değil

Korktuğumdan titriyorum

Ama karanlıktan korkmuyorum

Karanlıkta bir ben bulmaktan korkuyorum

Bulup da ondan kaçmaktan korkuyorum

 

Tuhaf sesler duyuyorum

Eksikliğin, pişmanlığın, bensizliğin sesini duyuyorum

Gerçek gerçekliğin sesini duyuyor,

Ve öylece kalakalıyorum

Kalbim ritimsiz

Nabzım belirsiz

 

Sanki bir rüya görüyorum

Kendini tekrar eden bir rüya

Fakat kimi zaman başrolde ben

Kimi zaman ise bensizlik var

Bir türlü neresinde olduğunu anlayamadığım bir duvar

 

Ve biliyorum

Bir taraf ben

Bir taraf bensizlik olsa da

Ben duvarı arıyorum

O, karanlığı

Ben yakınları arıyorum

O, uzakları

Ben gerçeği arıyorum

O, rüyayı

 

Bu bensizlik

Bu karanlık

Bu uzaklar

Bu rüya

Asla bitmeyecek

Bu hesaplaşma ise

Sonsuza dek sürecek…

What do you think?

0 Beğeni
Upvote Downvote
Okur

Written by Yunus Koç

Kendimi bulma yolunda ilerlerken ütopyaya ulaşmaya, tabuları yıkmaya, farklı düşünce tarzları geliştirmeye ve soyutluğu yansıtabilmeye çalışıyorum. Pusulam ise 'insan'.

Bir cevap yazın