Korkuyorum
Kendimi aramaktan korkuyorum
Başka bir yerlerde, başka bir ben var
Biliyorum
Bu yüzden gölgemden korkuyorum
Titriyorum
Karanlığa sarılarak
Üşüdüğümden değil
Korktuğumdan titriyorum
Ama karanlıktan korkmuyorum
Karanlıkta bir ben bulmaktan korkuyorum
Bulup da ondan kaçmaktan korkuyorum
Tuhaf sesler duyuyorum
Eksikliğin, pişmanlığın, bensizliğin sesini duyuyorum
Gerçek gerçekliğin sesini duyuyor,
Ve öylece kalakalıyorum
Kalbim ritimsiz
Nabzım belirsiz
Sanki bir rüya görüyorum
Kendini tekrar eden bir rüya
Fakat kimi zaman başrolde ben
Kimi zaman ise bensizlik var
Bir türlü neresinde olduğunu anlayamadığım bir duvar
Ve biliyorum
Bir taraf ben
Bir taraf bensizlik olsa da
Ben duvarı arıyorum
O, karanlığı
Ben yakınları arıyorum
O, uzakları
Ben gerçeği arıyorum
O, rüyayı
Bu bensizlik
Bu karanlık
Bu uzaklar
Bu rüya
Asla bitmeyecek
Bu hesaplaşma ise
Sonsuza dek sürecek…