Raziye Sayaslan
Bülbülün dilinde bir terennüm, şairin kaleminde bir mısra, hastalığına tutulmuşuna sadece iki hece: O ki sevda. Haddizatında nice söz yazılmış, kaç güzele adanmış, kaç gönülde od yakmış bir kelime. Tıp terminolojisinde, Yunan dillerinde melankoli diye tanımlanan, lügatte kara safra anlamına gelen, arapçada kara arzu, kara safra, akış dışı tutku diye geçen, ecdadımızın akıl hastalarına dahi naif bir dille hitap ettiği sözcük. Sevda hastası. Sevdalı. Kökü sevgiden, siyahtan, karalıktan türeyen. Gözü körlüğe koşar adım giden. Hepimizin çok iyi bildiği, neredeyse her bir anlamında kendimizi buldumuz bir kelime. Tutulana derin ve ince bir hastalık, ruha ise acı veren bir bağımlılık.
Ama ona en çok gül ile bülbül yakışır.
