in

TAKDİR : Talep

Kim oluyordum ki ben ?
Neyime güvenip yumruk kadar kalbimi,
Her seferinde aynı derecede sarsıntılarla,
Yerle bir etmesi için
Birinin ellerine tutuşturabiliyordum ki ?

Hayır, bu özgüvenim niyeydi?
Neyeydi?
Nedendi lan ?
Ne istiyordum ben kendimden,
Bu hayattan,
Bu dünyadan ?

Yetmiyor muydu gördüğüm kan ?
Yetmiyor muydu şahitlik ettiğim bunca acı ?
Neyin savaşını veriyordum ben ?
Ve kiminleydi bu kör dövüş ?
Karşımdakiyle mi ?
İçimdekiyle mi ?

LÜTFEN
LÜTFEN
LÜTFEN!
Karşımdakiyle olsun.

Çünkü biliyorum ki,
Şairin de dediği gibi
Ben bir tek kendimi
Kendimi yenemiyorum lan!
Ben bir tek kendime yeniliyorum.
Bu hudutsuz sevmelerime,
Bu kucak dolusu şevkatime!
Bunlara yeniliyorum.

Ozanın da dediği gibi lan işte.
Güzelliği on para etmiyor,
Kıymetli olan benim sevdam!
Ama sevilmiyorum lan işte ben!
Çok seviyorum hep,
Allah kahretsin! Çok!

Gövdem delik deşik oluyor.
Ölmüyorum!
Ölemiyorum!
Kabul etmiyor toprak,
İçimde bir hayat var,
Çağlıyor durmadan.
Ve çalınıyor!
Sesimi bile çıkartamıyorum.
İçimdeki hırıltılarla kan kusuyor.
“Şerbet” diyorum lan işte ben!
“Kızılcık şerbeti!”

Siktir olup gitmek var kafamda
Kafamda karışıklık.
Kafamda anarşi.
Gövdem yarık
Kalbim ağrılı…
Öyle başka şehre
Başka ülkeye değil!
Tayinimi istiyorum lan bu gezegenden.
Uzay boşluğuna savursunlar beni!

Hem
Kim oluyorum lan ben ?
Neyi talep ediyorum böyle ?
Kimden ?
Bir hiç olduğum, yâr gibi
Duruyor karşımda.
“Çekil önümden!” diyemiyorum.
“Yoksa atlayacağım, çekil!”

Neden Allah !?
Neden !?
Bizim bu halimiz,
Hepsi herşey…
Bu ölümler
Bu hayatlar
Bunca kaçış
Bunca tavır
Bu yorgunluk neden !?

Sus Allah
Sus…
Şah damarımdan yakın
At durmadan!
Yaşamımı,
Olası bir kazaya dönüştür
Tercihlerimle.
Bir yanlışlık olursa
Ki olsun lütfen !
Bu olanlar,
Bir yanlışlık olmuş olsun.

“Ben bu kaderi,
Buraya
Bu insanlara
Bu acılara
Böyle bir kedere
Bağlamayacaktım” de hadi !

Allah ?
“Allah”
Dediğim yerde bitir hadi!
“Dayanamadım kulum” de!
Baştan yazma ama
“Bir yanlışlık olmuş” de.
Düzelt
Düzelt
Düzelt lütfen !

Cennet değil belki,
Cehennem hiç değil!
Aman Ya Rahman
Aman!
Yeni bir alem yarat!
Lütfen…
Bana evvel ol yine,
Ahir kal,
“Zahir benim” de
Bâtın’a yakın tut beni!
Dert değil…

Fakat yalvarırım durdur!
Durdur
Durdur
Şu alemi!
Kanım soysuz bir köpek gibi
Ulusun yeryüzünde.
Kurtar beni!

Ben bu değilim!
Bu olanlar, benim değil.
Ait değilim.
Hiç bir şey de bana tabi değil.

Ama
Allah!
De ki,
“Kulum affettim
Ve en çok ben sevdim seni!”

 

 

(Üzerinden yıllar geçmiştir ama eskimez.                                                                                Tavsiyedir dost, dinle.                                                                          https://www.youtube.com/watch?v=MSA_g8bvExE )

What do you think?

0 Beğeni
Upvote Downvote
Turuncu Yazar

Written by Meltem Dobur

Bir cevap yazın