Kafamız bir hayli karışık
Hava durumundan mütevellit
İncecik çıkmışız üşüyoruz
Ceketini veren yok.
Kahve almışız üşüyen ellerimize
Tutanımız yok
Evden epey uzaklaşmışız
Dönmeye de kalmaya da sebebimiz yok.
Mutlu olmayı öyle unutmuşuz ki
Sol yanağımızdaki o gamzeyi fark eden yok.
Onca yok varken elimizde
Var edeceğim tek şey
Salt bir yalnızlık belki de.
Toplanmış dağılan her şey
Bir gün
Yalnızlar toplanmışız
Sarmışız kanayan yaralarımızı
Yolmamak için kesmişiz keskin yönlerimizi
Yıkmışız duvarlarımızı
Aşk için.
Sarılmışız
Tek kalplerimiz
Çift olmuş.
Gün gelmiş.
Kalp durmuş
Ben gitmişim.
Varlıklar, yokluklara armağan olsun.