in

Varlıklar, yokluklara armağan olsun.

Kafamız bir hayli karışık
Hava durumundan mütevellit
İncecik çıkmışız üşüyoruz
Ceketini veren yok.
Kahve almışız üşüyen ellerimize
Tutanımız yok
Evden epey uzaklaşmışız
Dönmeye de kalmaya da sebebimiz yok.

Mutlu olmayı öyle unutmuşuz ki
Sol yanağımızdaki o gamzeyi fark eden yok.
Onca yok varken elimizde
Var edeceğim tek şey
Salt bir yalnızlık belki de.

Toplanmış dağılan her şey
Bir gün

Yalnızlar toplanmışız
Sarmışız kanayan yaralarımızı
Yolmamak için kesmişiz keskin yönlerimizi
Yıkmışız duvarlarımızı
Aşk için.
Sarılmışız
Tek kalplerimiz
Çift olmuş.

Gün gelmiş.
Kalp durmuş
Ben gitmişim.

Varlıklar, yokluklara armağan olsun.

What do you think?

0 Beğeni
Upvote Downvote
Okur

Written by Dila Meydan

Mersin'de doğmuş olmanın bana verdiği yetkiye dayanarak her sokağın denize çıkacağına inanıyor ve Ankara'da bile bunu bekliyorum. Mavi bir şehirden gri şehre olan yolculuğumda lise yıllarından beri Ankara'ya olan sebepsiz tutkum yatıyor. Balık burcu olmanın bana kattığı sanatsal ve duygusal özellikler sayesinde buraya kadar geldim. İlköğretimde gitar çalmaya başladım, üniversitede piyano ile devam ediyorum. Defalarca günlük tutma girişimimin sonunda başarısız olmasıyla deftere aklıma gelenleri yazmaya başladım. İlköğretim yıllarından beri çok sayıda defter alıp bitirdim. Şu anda blogspotta amatör şiir ve deneme yazmaya devam ediyorum. Başarılı bir sayısal öğrencisi olmama karşın dil derslerine ve matematiğe olan yeteneğim sonucu Hacettepe'de İngilizce iktisat okurken buldum kendimi. Şu anda ikinci sınıf öğrencisiyim aynı zamanda dış ticaret okuyorum. Gezmeyi çok sevdiğimden ve doğa hayatına olan merakımdan dolayı Hacettepe İzcilik topluluğunda rehber izcilik yapıyorum. İibfli olarak birçok yurt içi yurt dışı organizasyon projelerinde aktif görev alıyorum.Bunlar dışarıdan görünenler. Peki ya her şey bu kadar mı?

Bir cevap yazın