Sevi

Onun göğsünden çıktı
tüm geçitleri geride bırakarak
bir sevi.
benim dağlarımda ayrılık diye çınladı,
su bulandı,
toprak eşelendi,
hava soğudu,
dargın yağmurlar başıma çalındı
deli seller gibi.
merhamet sürüklendi.

Yıllardır kıyısında dövündüğüm kılıç,
kınından çıkıp yardı göğsümü.
kanımla pasını sildi eteklerime.
ve bir kaç yara ilikledi sesime,
çağlarca ah diye anıldı.
belliydi,
ne Leyla olacağım vardı yüreğinde
ne de onun Mecnun’luğu tutacaktı
alemlerin Rabbi’ne.
din örselendi.

Telaşlandım
ayağını bastığı yerlerden geçerken.
bir o muydu kainata neden?
istese yıkılmaz mıydı
aramıza ördüğü gam duvarı?
yahut bir nehir ansızın dönüp
bakmaz mıydı kaynağına?
inansaydı, kem bir söz gibi
çıkar mıydı ağzından bunca sevmiyorum?
bir çıkrıkla
içime salladım vedayı.
sevi yankılandı.