GÜNLÜKTEN NOTLAR 3: Yine Sen, Hep Sen

Elimi tut, durmadan koşalım sahil boyu. Güneş nereye biz oraya. Döndüğümüzde arkamızı bulursak Ay’ı atarız kendimizi yere. Başlarız sayısız yıldızı saymaya. Hepsini saymadan kalkamayız ama, tek kural bu. Gülersin bol bol, güleriz aynı şeylere. Nefes almanın güzelliğinin farkına varırız. Her şeyi unuturuz bir müddetliğine. Yüzünü izlesem saatlerce bıkmadan, zaten kaybolurum umutlu yarınlarda. Cesaret edersem belki ‘seni seviyorum’ derim ‘kendimden çok seviyorum’. Kesin toplayamam ama, bilirim ben kendimi. Üşürsen ateş yakarım sana. Sımsıcacık sahilde tekrar bakarken yüzüne ne düşünceler geçer aklımdan. Ben bile ayıramam. Konuşamam, bu sevinç karşısında dilim tutulur. Sadece gülümserim.
Ve sonra fark ederim tüm bu şeyler gerçek olamayacak kadar güzel, hak etmiyorum ben bunları. Aynen öyle de olur… Gözlerimi açtığımda koca tavanla bakışırım. Ağlamaklı olurum belki ilkin ama sonra geçer. Gerinip kendime gelirim. Nefes alırım, rüyadaki gibi. Acıtır bu sefer, hem de çok acıtır. Rutine devam ederim kalbimde taşıdığım ağırlıkla. Sana ihtiyacım olur, bulamam. Ararım, bulamam. Rüya değil sonuçta. Nefes alamam tekrar. Telaş alır beni. Sonra geçer. Tekrar sığınırım yorganıma. Çünkü tek o ısgünlüıtır beni karşılıksızca. Nefes almak istediğimden dalarım yine uykuma. Yine sen.