Bembeyaz bahar çiçekleri
Beni izliyor seni beklerken
Duruyorum öylece, kıpırdamadan
Bekliyorum yalnızca seni
Gözyaşlarıma değmeyeceğini biliyorum
Ve bunun hafif acısıyla
Karşımda olan bedenine
Bakakalıyorum yalnızca
Yalnızca tek gece verseler bize
Yüzünü seyrederdim saatlerce
Yıllardır bitmeyen özlemim
Belki biterdi o gece
Tekrar döndüğümde beyaz çiçeklere
Bana küsmüşlerdi
Yasak olanı düşünüyordum çünkü
Her zaman bana yasak olan seni
Gün bitiyor nihayet
Ayrıldığımda buradan, biliyorum
Tekrar görüşemeyeceğimizi
Bu yüzden susuyorum dakikalardır
Ufak, acı bir veda
Dökülüyor dudaklarımdan
Ve şimdi sonlanıyor
Bir hikaye daha