Şeref Uygun
Sadece git,
Ne sağa bak ne de sola.
Arkana asla dönme.
Sadece git ileri.
Milyonlarca rakibin var.
İlk sen varmalısın.
Yeni doğan bebek henüz gözlerini açmış. İlk hissettiği duygu korku!
Algıları ve içgüdüleri onu hayata hazırlamaya başlıyor.
Çokta yakın olmayan bir zamanda düşünsel bir sürece girecek ve onun eşliğinde istikamet gelecek.
Bu ümit tir.
Hepimiz bu iki düzlem arasında doğar ve ölürüz.
Bebek korkuyla ağladı. İlk yolculuğa başladığı yerden çıkarak.
Karanlıktan, zifiri bir geceden geldi. Ölçemediğimiz aydınlığa, dünya ışığına.
Hala karanlıktayız değil mi?
Biz ışığın içinde ki bir gecede var olduk.
Şu renga renk gözlerimizin henüz oluşmadığı anda, ilk kalp atışımızı nasıl unuturuz.
Keşke hatırlayabilseydik değil mi o anları…
– Önce arzu.
Sonra bir erkek bir kadın.
Görece bir gecede,
İki ten sıcaklığı hissetti.
Dudaklar sürtünmeye yenildi.
Sarhoş oldu başlar,
İçine çekti kadın beni/seni.
Keşif başladı.
Yeni bir yuva,
Hoşgeldin.
