Özlüyorum…
Eskisi gibi olmayı.yeniden gülümsemeyi,içten ve samimi duruşlarımı. Ağlamak istiyorum, haykırırcısına,kimseye hesap vermeden.Ağlamayı özlüyorum arada senin omuzlarında,teselli vermeni,sır verir gibi kulağıma eğilip,kahkahalar hediye etmeni… Özlüyorum işte geçmiş zamanı gelecek zamanı… Sevmiyorum tüm bu belirsizlik içinde geçen zamanı,dermanım yok. Uyumak istiyorum kalp kırıcılar çağından değer bilenler çağına geçene kadar. Kulaklarımı kapatmak istiyorum, yalancı vaadlere karşı. Zamanı durdurmak istiyorum bu çağın insanlarına karşı,daha fazla kötülük yapmasınlar, ağlatmasınlar bir başkasını. Bu topraklar daha fazla ölüm kokmasın,yerine çiçekler alsın. Mesela her evin penceresinde yoğurt kabından saksılar olsun içinde fesleğen olan. Çocuklar sokaklarda oynasın,insanlar samimiyet koksun. İnsanlar sabahları günaydın, hata yapınca özür dileyebilsin… İnsanlar birbirine yardım etsin,biri ağladığında bir mendil uzatabilsin.Özlüyorum,eski insanları.
İnsanca kalmamız dileğiyle…