Onur Konaray
Siz aşkı hep kalbi olup hissi olmayan adamların gönlünde sandınız.Sizin için aşk; hep konuşup hiç susmamak, modern bir hayat, elinizdeki pahalı cep telefonlarından birbirine basit bir kalp emojisi yollamak, koşullu sevmek, yoldan geçerken güzellikleri görememekti.Biz buna hiçbir zaman ayak uyduramadık.Bizim için hep bi paradoks oluşturdu şu garip sevci sözcükleriniz.Biz sizinle aynı mahallenin top oynayan çocukları gibiyiz. Siz topun sahibi bencil çocuğu, bizse top oynamak için bazı şeylerden feragat etmiş çocuğu andırıyoruz.O mahallenin değerini siz değil biz biliyoruz çünkü. O mahalleden geçen güzel kızın gözlerinin içine bakan çocuk hep biz olduk…
Bizim içinse aşk; çok sevip bazen susmak, düş gücü yüksek bir hayat, elimize değen elleri, bazen kapısının önünde durup evin camına bakmak, koşulsuz sevmek, yoldan geçerken durup bir kediyi sevmekti
Aşk yukarda dediğim gibi iki farklı bir şey değil de tek bir şey ise bu sizin aşkınız bizim değil… Biz sizinle aynı zamanda bir kız sevmiş olamayız, kusurumuza bakmayın…
Bir aşkta karşı tarafın neleri görüp görmediğini onunla konuşmadan yüzyüze gelmeden bilemezsiniz…Siz karşıdan seyretmeyi uygun bulabilirsiniz..Karşı tarafın duyguları ile oynayıp ben seni uzaktan sevdim ya da seyrettim olmaz..Durup bir bahçeyi seyran eyleme..Ïsmini aleme rüsvan eyleme…Bu hiç hoş değil..O zaman eve de cama da bakma..!!!!