Karanlık bir gece.
Karanlık bir ev.
Sessizliğin ortasında bakıyorum dışarıya.
Olur ya, gelirsin belki.
Olur ya, vazgeçesin tutar mesafelerden,
Örf adetlerden.
Olur ya, yıkarız normları.
Bir güneş doğar usul usul
Birkaç yıldız parlar karanlıkta.
Biliriz tanrılar tanrıçalar kutsamakta.
Zaten ben hiç anlamadım aşkı.
Bir illet nasıl böyle mutlu edebilir
Ve nasıl atar seni dipsiz kuyulara?
Olur ya, gelir anlatırsın belki.
Belki tutarsın elimden
Ve tüm dünya anlar.
Hep bir şeyler söyleyecek zaten insanlar.
Ne önemi var?
Gel.
Bırak
‘O adam…’ ‘O kadın…’la başlayan cümleler kursunlar.
Biz çocukların ruhuna dokunacağız daha,
Çiçekleri açtıracağız.
Bak, fırtına kopuyor dışarıda
Şimşekler çakıyor
Tam bir kıyamet.
Kalma o fırtınanın ortasında.
Ben kalbimde korurum seni biliyorsun.
Meydan vermem savrulmalara.
Olur ya, yağmura aldırmazsın belki.
Belki açılır kapım.
Belki bir taş çarpar pencereme.
Belki hiç çalmayan o telefon nihayet çalar artık.
Yatağım soğuk, üşüyorum.
Olur ya, gelir ısıtırsın beni.
Olur ya.