Koray ERTUĞ
Çoğu kişinin Hotel California şarkısıyla tanıdığı sevenlerin cidden sevdiği fakat yine de sevmeyen kitlesinin de bulunduğu bir gruptan bahsedeceğim. Eagles’ı bundan 5 yıl önce tanıdım ve benim için onlar Rock müziğe tamamen bir giriş adımı oldular. Her zaman 70’ler ve 80’lerin müziğine olan sevgimden dolayı onları da ilk dinleyişimde benimsedim ve çoğu kişi gibi ben de Hotel California şarkısı ile başladım onları dinlemeye. Sonraları The Sad Cafe, Witchy Woman, Life in the Fast Lane daha yazının ileri kısımlarında sayacağım çok şarkısına aşık oldum. Söylemekte gerekir sanırım, şu ana kadar sevmediğim bir şarkısıyla bile karşılaşmadım. Bu yüzden onları, her ne kadar hiçbir zaman bir konuda favorisi olan biri olmasam da, en sevdiğim müzik grubu olarak her zaman söylemişimdir.
1970’lerde ilk çıktıklarında çoğu diğer grup gibi ön yargı ile karşılanmış hatta bir zamanlar Beatles’a karşı “gitarla yapılan her müzik son bulacaktır” eleştirisi bile onlara yöneltilmiştir fakat şu an ise onlar karşımızda kazandığı bir çok ödülle birlikteler. Yılın şarkısı, Tüm zamanların en çok satılan albümü, Amerika ve Kanada’da En İyi 10 sıralamasında yıllarca bulunma.. Glenn Frey ve Don Henley bir ara turnedeyken bir grup kurmaya karar veriyorlar ve Eylül 1971’de ilk imzalarını atıyorlar.
Randy Meisner ve Bernie Leadon isimlerinin de gelmesiyle birlikte grup albümlerini çıkartmaya çoktan başlamıştı, aslında Henley ve Frey ikilisi çoktan şarkıları yazıyorlardı. 1977 yılına kadar grupta önemli bir yeri olacak Don Felder gelmişti. 1977 yılında Meisner ve Leadon ayrıldığında grup çoktan ilk dört albümü Eagles, Desperado, On The Border, One Of These Nights albümlerini çıkartmıştı. Joe Walsh gruba 1976 yılında katılmış ve grubun şimdiki kadrosunda hala durmaktadır. Ve grubun asıl yılı, kendilerinin zirvelerini yaşadıkları yıl olan 1976 yılı. Hotel California albümünün çıkması, grubun bir çok iftira ile savaşması ve giderek artan ünleri.
Hotel California neden eleştiriler aldı? İşte buna iki neden çıktı şimdiye kadar, biri şarkı tersten çalındığında Satanizm’i çağrıştıran öğeler bulunması, diğeri ise yine bunla alakalı olarak, Hotel California diye bir yerin olmaması ve bu yerin aslında bir kaç tarikatın buluşma yeri için kullandıkları isim olması.. Bunlar söylendi ve hiçbiri kanıtlanamadı tam olarak. Bana göre ise Hotel California her zaman bir efsanenin yükselişi ve söylediği “Karanlık bir otoyolda, serin rüzgar saçlarımda” sözleriyle kalbime dokunan bir şarkı olarak kalacak. Eagles’ın tanınmasının en büyük nedenlerinden olan bu şarkı tabi bazen beni ve belki bir çok Eagles severi kızdırıyordur çünkü bazı insanlar Eagles’ı tek şarkıdan ibaret sanıp, bu şarkısını dinlemekle yetiniyor. Bu albümde ki The Last Resort, Victim Of Love, Try And Love Again,New Kid in Town hepsi ayrı güzellikte şarkılar olup, neredeyse her grup üyesinin bu şarkıda seslerini duyabilirsiniz.
Ve işte konusu açılmışken şurada bahsetmek gerek, evet Eagles’ta tüm grup üyeleri bir kere olsa bile şarkıları söylemiştir. Hepsinin şarkılara her şekilde katkıları bulunur; konserlerde grup üyeleri yer değiştirip, gitar çalan kişi bir anda vokale geçiyor, vokalde olan ise onun bıraktığı yere geçebiliyor. En güzel durumlardan biri bu herhalde çünkü her üyenin farklı seslerini duydukça harika bir hava yakalıyorsunuz şarkıda. En azından ben de böyle bu durum. Ve 1976’dan önce ki albümlere dönersek; One Of These Nights albümü yine aynı adı taşıyan şarkısıyla büyük bir tanınmışlık elde etmişti. Yine en güzel şarkılarından biri olarak gösterilen Lyin’ Eyes ve Take It to the Limit şarkıları bu albümde yerini harika bir şekilde aldı. 1974 tarihli On The Border albümünde yine aynı adı taşıyan şarkı, Already Gone, Best Of My Love, James Dean ve Is It True şarkıları, 1973’te ise Desperado albümü ve yine aynı adı taşıyan, aynı zamanda benim Eagles’ın en sevdiğim şarkısı olan Desperado, Tequila Sunrise, Twenty One şarkıları ve 1972 tarihli yani ilk albümleri olan Eagles albümünde ki Take It Easy, Witchy Woman, Peaceful Easy Feelings, Most of Us Are Sad şarkıları bu grubun yavaş yavaş artan ününü hızlandıran şarkılardı.
1976’da Hotel California albümünün çıkmasıyla zirveye ulaşan ünleri diğer albümleri olacak The Long Run için onlara biraz hırs vermişti diyebiliriz. Bu albümün bitmesi 2 yılı almıştı ve artık bitirmek istiyorlardı ve çıktığında ise Hotel California’nın gölgesinde kalmasına rağmen 7 milyon kopya satarak, ilk 100’de 1’yi sırayı Heartache Tonight şarkılarıyla aldılar. Bu albümde ki I Can’t Tell You Why, In the City, The Sad Café şarkıları bu albümün en parlayan şarkıları olarak yer aldılar. Bu yıllara kadar her şey güzeldi. 1980 yılına geldiğimizde, grup turnede iken, Don Felder ve Glenn Frey bir tartışmaya tutuştular ve bu grubun ayrılmasına neden oldu. 1980 yılında olan bu ayrılık 1994 yılına kadar devam etti. 1977 yılında gruba Timothy B. Schmith katılmıştı. Grubun son yıllarına kadar o da grupta kaldı. Ve 1994 yılında tekrar bir araya geldiklerinde Nisan ayında ilk konserlerinde seyirciye “Biz asla ayrılmadık, sadece 14 yıllık bir ara verdik” dediler ve o güne kadar ki en iyi konserlerinden birini verdiler. Ve bu konserde Hell Freezes Over adlı albümlerinin haberini verdiler. Kasım ayında çıkan bu albüm hem Eagles’ın şarkılarının güzelliğini ve aralarında ki uyumu kaybetmediklerini gösterdi. New York Minute, Learn to be Still, The Girl From Yesterday şarkıları yayınladıkları 7 şarkıdan en iyileri olarak söylendi.
2001 yılında Don Felder gruptan kovuldu ve başka bir şirket adına belgeler doldurarak, grubu dava etti. Duruşmalar 2007 yılına kadar devam etti ve bu dava reddedildi. Aynı yıl Eagles toplama albümleri olan ve içinde bir kaç tane yeni şarkı bulunduran The Very Best Of albümünü yayınladı. Ve işte 2007 yılına geldiğimizde 1979’dan sonra ilk defa bir hepsi yeni şarkılardan oluşan albümleri Long Road Out of Eden’i yayınladılar. Aynı adlı şarkısı, Do Something, You Are Not Alone, How Long, Somebody, Last Good Time in Town şarkılarını da içeren 20 şarkılık bir albümdü bu.. Ve istedikleri başarıyı, güzel eleştirileri ve onayları aldılar. Eagles’ın tam olarak dönüşü böyle oldu. Ama bundan sonra herhangi bir albüm çıkmadı ve öyle kaldılar. Konserlerine devam ettiler ta ki 2016 yılının Ocak ayına kadar..
2000 yılından beri bağışıklık sisteminde ki hastalıkla mücadele ediyordu Frey. Bu hastalık onu zatürre’ye kadar götürdü. 2015 yılında Eagles, Frey’in hastalığından dolayı çoğu şeyi ertelediklerini bildirdi. Ve Frey böylece ameliyatlar için hastaneye yatırıldı. 18 Ocak 2016 yılında, 67 yaşında iken Frey zatürreden ve önceki hastalıklarının artmasından dolayı yaşamını kaybetti. Onun anısına bir çok müzisyen ve arkadaşları Take It Easy şarkısını çaldılar ve onurlandırdılar.
24 Eylül’de bir parkta onun adına bir heykel açılışı yapıldı ve heykelin önünde Take It Easy tekrar söylendi.2016 Mart ayında, Don Henley BBC röportajında “Artık bizi konserlerde görmeyeceksiniz” diyerek grubun dağıldığını açıkladı.
Çok çok iyi hatırlıyorum ki onun öldüğünün haberini aldığım günü. Cidden içimde bir şeyler koptu gibi hissettim. Bu kadar sevdiğim bir müzisyen ve yaptıklarıyla bilinen bir insan olarak Glenn Frey’in öldüğünü duymak beni gerçekten çok üzmüştü. Tabi ki, onu yazdığı onca şarkıyla, yaptıklarıyla ve kendi adıma konuşursam, bana bu müziği sevdirmesiyle de anıyorum. Ve Eagles.. Onlara bunca güzel şarkıları yaptıkları için teşekkürlerimin hiçbir zaman yetmeyeceğini biliyorum. Huzur içinde yat Glenn Frey.
