in

Bir kızın günlüğü

Bir kızın günlüğü.. açılmayan sayfalar..
Şehrin merkez sokaklarının birinde ölüm gerçekleşdi, zengin adamın evinde.. Zengin adamın kızı kendini öldürdü, kimse bilmiyordu o bu adımıyla hangi maksatın peşindeydi. Dışarıdan bakılınca onun problemi olduğu gözükmüyordu. Evde her türlü koşullar vardı, para vardı, hürmet, saygı vardı, ama kızın hayatında birşeylerse eksik.. onu banyoda buldular venaları kesik.. avcunda jilet sıkmış.. al-kırmızı kan.. açık gözlerde ölü sükut, ölü bakış.. sanki kan damlaları karoda yaratmış nakış.. polis tarafından arayış, komşular tanış. Ambulans yok ölümün sebebini bulmaya. Baba gözleri dolmuş, giriyor kızın uyuduğu odaya, bakıyor etrafa oturuyor düzenli, güzel toparlanmış yatakta. Tesadüfen eli dokunur yastığa.. siyah bloknot.. ayrı not, ayrı dünya açılıyor onun önünde.. eline alıp bakıyor ilk sayfa.. kızın ismi yaşı.. kızın fotoğrafı.. inanılmızdır ki şimdi o ölüdür.. sayfaları okuyor.. sevinç, hayat, arzular, elvan yazılar, karalamalar, silmeler, son sayfalar, ölmez sebebler, siyah günler, hayatla vidalaşması deli olur gerçeği öğrenip bağırıyor kızın babası..

Okumaya başlıyor sondan üçüncü sayfa.. yazılar çok düzensiz. Kız yazıyor : ”Anlamıyorum, neden o böyle yapıyor ?” anlatayım o sevdiği erkek.  ”Bana diyor ailem yüzünden ilişkimiz bozulmalı, anlamıyorum onu bu hangi kanunda yazılıyor ? babam meşhur bankacı, onu herkes tanıyor, belki çocuk beni sınıyor bunları dediği zaman. Ama sevdiğim çocuğun fikri kesin. Babam.. babam tabiatı farklı o ilginç insan.. iyi olur eğer bu sayfaya burada nokta koysam..”

Sondan ikinci sayfa.. 5 gün geçmiş.. bu defa kız farklı şey yazmış, farklı mevzu seçmiş.. ”Arkadaşlarım beni sıkıştırıyorlar, sık sık dalga geçiyorlar, diyorlar babanı tanıyormusun kızım ? milleti beş parasız etmişki kendisi zengin yaşasın, hayatı iblis etmişki guya melek gibi kalsın. Öyleyse babamın her şeyi sahte.. yüreği kan sahte, maskedir yüzündeki, üstündeki boş Zara. Galiba babam geliyor burada şimdilik son koysam..”

üçüncü sayfa.. olayların dönüş noktası. Kız bu sayfaya döküyor içinden gelen sesi. Gözyaşı lekesi. Bazı harfler bırakılmış. Kız yazıyor ki, bugün evde yalnız kalmış. ”Şimdi ben anladım annem neden ölmüş, lanete gelsin babam! onun ikiyüz sıfatı olduğunu bilmiş ölmüş gariban annem, mecburum babam yüzünden şimdi ben de utanayım.. diyor beni evlendirecek, tanımadığım birine, herhangi bir bankacının evine, gidip dönücem geline, o ne konuşuyor ?????? Onun eline geçse hayat ipim, o çok şey yapar, ama benim prensipim.. anlaşılsın ona. Bugün herşey sonlanıcak. Hayatta kalmamış artık değer.. en iyisi ölüm havası, en iyisi süküt anne ben geliyorum elini uzat elimden tut.. bilmiyorum babam okuyacak bunları ya yok, bir söz diyorum, baba kendin kendinden kork.. Sağol hayat, sağol ilerideki günler sağol odam, sağol penceremdeki güller, sağol bloknot, sendin kalbimin nefesi..” en sonda üç nokta ve sonsuzluk işareti..

What do you think?

3 Beğeni
Upvote Downvote
Kırmızı Yazar

Written by Valiko Aliyev

dead.

Bir cevap yazın