Ezgi Esra Durğut
Bir gece vakti
saat on iki yirmi iki
ayın şavkı denizde.
Ve ben yüreğimdeki sızıyla
seni düşünüyorum.
Aramızdaki mesafe ne kadar kısa
ve o kadar uzağız ki dokunamıyorum asla.
Bir adım dahi atmamaya yeminli kalplerimiz.
Ve ben gözlerimde yaşlarla
bakıyorum aydaki yansımana.
Ayın hep aynı yüzünü görürmüşüz sevgilim,
öyle derler.
Ben de senin hep aynı yüzünü görüyorum artık
incinmiş, gururlu ve korkak.
Ve ne acı
onarırım kırdığım yerleri
ve onarırım kırdığın yerleri.
Ama senin yüzün hep aynı:
İncinmiş, gururlu ve korkak.
Bir gece vakti
saat on iki yirmi altı
ayın şavkı denizde.
Sen belki iki metre ötemde.
Ve ben prangalı.
Yüreğimdeki sızıyla seni düşünüyorum.
