Neden Olmak ?

Her şeyin başına neden diye bir soru getirdiğinizde yanıtları bulamamak gibi bir durumla karşılaşırsınız. İlk olarak insanları eğitmeye kalkarsınız.Eğitirsiniz kendi düşünce ve fikrinize göre sanki hiç değişmeyecek gibi. Ama bir bakarsınız eğittiniz insan yaşamında doğru gitmeyen bir sorunu görür. Gördüğünü sorgulamaya başladığı an sizin düşünce çizginiz sekteye uğrar.Artık isteseniz dahi onu geri getiremezsiniz. Bir kere neden diye bir soruyu sorabilmiştir. Öyle ya hiç beklemediğiniz biri size inanmaya başladığında bile nedenleri sıralamaya başlarsınız. Yaşam zaten hep bir ikilem çizgisinde sürmüyor mu? İyi-kötü, doğru-yanlış, cesaret-korku, güçlü-zayıf gibi. Karmaşık ilişkiler bütününde gerçek olanını bulmak mümkün mü? Bu ikilemde yaşayamayanların seçtikleri başlangıç adımlarını sorgulamaya başladığınızda bile neden diye diyerek başlarız.İlk var olandan başlamadığımız, başlayamadığımız ya da başlamak istemediğimiz sürece yaşamımızda o zarif nedenlerimiz hep olmaya devam edecektir.Bir döngü gibi ilerler durur.Belkide insanlık tarihinin başlangıcından bu ilk soru sorulmadığı için mi olabilir diye düşünebilir miyiz ya da düşünmek gibi bir hakkı kendimizde bulabilmeli miyiz?Hayret,şaşkınlık,merak olmasa insan tükenirdi diye bize öğretilmedi mi? Bunlar olmasa alışkanlık oluşur diye öğretilmedi mi? Alışkanlık oluşursa her şey insanlar için normalleşir diye öğretilmedi mi? Peki iyi-kötü ikileminde sıkışıp kalan bireyler için normal olan alışkanlık haline gelen büyük olay neydi? Başlangıç ve Son varsa insanlar niçin sona ulaşmak için çırpınıp çabalarlar? Zaten istemeseniz bile son sizi içine almayacak mıydı? İlk kimin gittiğini bilmediğinize göre hep ilk olmaya çalışmak sözlere bile gerek duyulmayacak bir hiçlik değil midir? Kaçışlar bile insanın ne düşündüğünü gösterebiliyorsa eğer kendinizi anlatma gibi bir derde kapılmanız anlamsız değil midir? Unuttuğumuz bir şey vardı öyle ya insanın doğasında kontrol etmek ve yönetmek vardı. İçinde olduğu,olanını hep bir yönetmek ve kontrol etmek gerekiyordu. Çünkü bilinmezlik olmalıydı. Çünkü sonradan birden yok olma gibi bir sorun onu bekleyebilirdi. Hikayenin başından beri neden sorulmadan olan ne varsa kontrol edildi ve yönetildi. Bunun çabasında olanların yaptıkları kendileri için takdire şayan bir durum olmasına karşı diğerleri için hep küçük bir adım olarak kaldı. Tükenmek istemeyenler nedenleri yaşamlarına alırken tükenenler için zaten bitmesi kaçınılmaz olmuştu. Onlar için tek teselli kaynağı farkında olmaktı.