Hayatımız diyorum hani ne kadar da büklem. Hep bir beklentiler içerisindeyiz. Şuan yanımdan hızlıca geçen insanlar hepsi hepsi bir beklenti içinde. Beklentiler olmasa nasıl döner dünya? Ya beklentimiz umudumuz kalmamışsa? Soluduğumuz hava dışında hiçbir şeyden zevk almıyorsak?
Evet başladım galiba sigaraya; hayatta en çok nefret ettiğime. Dertler mi beni çok seviyor anlam veremiyorum? Ergenlik diyorum gelir, geçer. Geçmiyor aylarca yıllarca… İki parmağımın arasındaki sigara ve kalem, derine sürüklüyor beni. Gül gibi çocuk ya o da başladı bir medete… Artık insanların sohbetinden değilde kitapların sohbetine alışmış gibi hissediyorum. Biri beni kurtarsın diyorum. Kimsenin kimseyle uğraşacak zamanı yok, herkesin beklentisi var. Yarış var mesela hayatımızda. Anlamsızca yarış, büyük görününce sadece kendimiz seviniyoruz. Sayın okur farketmen dileğiyle… Artık vazgeçelim kalıplamış hayattan ha, ne dersin?
İki parmak arası ne dertler geldi, gitti. Kimileri yeni yeşeriyor. Ben usandım, yoruldum. Yeminlen!
19.10 30 Ekim 2016
Dertsiz bir hayat yok..Onlar yaşamın tuzu biberi …Devamlı mutlu ve beklentisiz yada umutsuz olursak nasıl? bileceğiz güzel günlerin kıymetini..Hayata bu açıdan da bakmak gerek..Bu denli yaşanmaz kılarsak hayattan zevk alamayız ..Herşeye rağmen hayat güzel bence 🙂
Cümlelerinizde olağanca sitemkarsınız. Aslında okuyunca ”harbiden arkadaş” diyorum. :/