in

Yaşam ve Ölüm Arasında

O ilacı aldım şuanda. Ve bacaklarım uyuştu. Kafamın arkasında bir sertlik oluştu. Annemin haberi bile yok. Belki de son kez yazıyorum bu yazıyı belki de gönderemeyeceğim. Şunu söylemek isterim ki. İnsan ölümün ucunu küçücük bile görse her şey çok değişiyor. Düşünsene belki yarın yataktan kalkamayacağım. Okurken ne kadar kolay değil mi ? Sabah uyanamamak, gözlerimi açamamak… Belki bir gün yalnız yürürken kenara savrulup düşeceğim. Sonrası durum belli. Ne derler o zaman. Bir genç öldü derler mi? İyi bilirdik mi derler ? Yoksa sol tarafın üstüne 1 2 saatlik fotoğrafımı yerleştirip, çok üzüldük mü derler ? Ben ölümü doktorun gözlerimin içine bakarak ölebilirsin demesi ve annemin gözlerinin içine bakarak ”hayır anne önemli bir şeyim yok” dediğimde öğrendim. Ve şuan düşünüyorum da. (Midemden gelen acı kokular içinde) O kadar not. O kadar çalışmak veya başka türlü tüm şeyler… Güzel bir mesleğimiz olacak, paralarımız olacak, hayat ha ? Hayat bu sonuçta değil mi ? Hepsi şuan anlamsız. Hayat öyle bir şey ki. Kıymetini ”bir şeylerin ucunu azıcık görse” de anlıyor insan. Şuan bir bakıyorum da çok isteklerim varmış. Bir gün mutlaka birini yapmak için zamanım vardı. Ertelemişimdir. Artık zamanım yok, belki. En azından farkındayım. Hücreler her yerimi kemirirken, güzel düşünemiyorum güzel okurum benim. Ellerimin ucu da hafiften uyuştu. Bir okurum var ki; belki tutsaydı bu ellerden. Kanser mi kalırdı. Keşke bilseydi: Adına ne şiirler, yazılar yazılıyorda sonrasında siliniyor. Bilirsiniz silmek huyum değildir ama imkansızlıklar vardır kanser hücresi gibi çaresiz bırakır insanı. Okurum, ya ben onu son kez görmüşsem ? Bir daha göremeyecek miyim ? Ben olmazsam ne yapar ki o ? Düşünsene kimsenin haberi yok yürüyorum. Sonrasında yere yığılıyorum. O bacaklarımdan belime doğru müthiş bir ağrı. Tam ayağa kalkayım derken kalbimden gelen bir acı ve yorgunluk hissi. Ve her şey yavaşlıyor gözünüzde, kimse de görmüyor. O zaman neyi düşünürüm acaba biyoloji sınavını mı kimya sınavını mı ? Hayat ha, bu kadar ucuz mu ? Ölümde doğum da Allah’tan gelir. Allah cümlemize hayırlı ölümler nasip etsin…

23:27 01.12.2016
tumblr nj7ryrrTpA1u9upw4o1 500

What do you think?

0 Beğeni
Upvote Downvote
Yeşil Yazar

Written by Evren Sarı

"Kafamın içinde dönen, bir türlü kimselere anlatamadığım dünyayı anlatmak için yazıyorum."

Kilometrelerce uzaktaki insanların yüreğine, ruhuna dokunabilmek bir nefestir, ifadesini kullanan, yazılarında varoluşçuluğu benimsemiş yazara edebiyatçılar tarafından "Düşünen Adam, Bohem, Ölüm Yazarı" gibi lakaplar takılmıştır. "Düşünen Adam, Bir Şair Adamın 118 Günlük Öyküsü ve Çaresiz Adamdan Uzak Diyarlara Mektuplar" kitaplarını yazmıştır. Ona sosyal medya hesaplarından ulaşabilirsiniz.

Bir cevap yazın

Bir Yorum