Her halim sen

Üşürsün değil mi?
Benim kadar yanmadın,
O yolları tek yürüdüm
Alevdendi kaldırımlar.
Bir sır vereyim mi?
Ben üşümem!
Ateşle baş başaydım çünkü,
Ateşimle.
Ah şu özlem!
Kor kor alevdi hasretin, özlemin…
Sakındım
Sakladım seni kendimden.
Yanmayasın diye…
Kavuşmak ne güzel duygudur!
Bilmiyorum.
Ben sevmeyi biliyorum işte
Ha bir de
Çok sevmeyi.
Piraye desem değilsin ki
Nâzım değilim çünkü,
Münevver’e de yazamam şiir.
Aşka yazılır şiir, yalnız sana.
Dokunamam, bakamam şiir gözlerine.
Bana biraz ilham versene?
Lakin engel değildir şiirime
Olmasan da yanıbaşımda…
Dokunulmasa da
Görülmese de
Kalpte yer verilir bazısına
Nedensiz
Demiş Cemal Süreya
Bilirsin.
Peki ya ben
Yazamam ki senden sonra
Yahut Vera’ya
Elim gitmez, gönlüm titrer varmaya
Ulaştım ki zaten aşka
En güzel aşk ulaşılamayandır belki ama
Sana ulaşmanın tadı da
Sanki bir başka başka.
Utanırım yalnız,
Ellerim tanımaz diye ellerini
Kaçırma gözlerini
Gör sevgimi, gör beni.
Gör ki
Gör ki tam olayım.
Bir de şey var
Yine Cemal Süreya:
Gördüğün yerde,
Gördüğün yerde sarıl bana.
Sarıl ki
Sarıl ki tam olayım
Ah,
Ah şu özlem!
Yahu ben ne hallerdeyim
Her halim sen…